{"type":"rich","html":"<script src=\"https:\/\/avui.cat\/media\/epa\/iframeresizer\/iframeResizer.min.js\"><\/script><iframe class=\"epa-embed\" src=\"https:\/\/avui.cat\/opinio\/article\/2468347-independitzar-se-als-divuit.html?utm_medium=oembed&utm_source=desconegut&utm_campaign=oembed&layout=oembed&tmpl=oembed\" height=\"auto\" frameborder=\"0\" style=\"border: 0px; margin: 1px; min-height: 200px; max-width: 658px; width: calc(100% - 2px); display: block; padding: 0px; background: rgb(255, 255, 255);\"><\/iframe><script>iFrameResize({log:false, checkOrigin: ['https:\/\/avui.cat']})<\/script>","version":"1.0","provider_name":"El Punt Avui","provider_url":"http:\/\/www.elpuntavui.cat","resource_url":"https:\/\/avui.cat\/opinio\/article\/2468347-independitzar-se-als-divuit.html?utm_medium=oembed&utm_source=desconegut&utm_campaign=oembed","title":"Independitzar-se als divuit","description":"Recordo de quan era nena i els deia a les meves mares: \u201cals 18 marxar\u00e9 de casa\u201d, i elles rient em miraven i reien. En aquest llavors jo no ho entenia i sempre m\u2019enfadava perqu\u00e8 creia que m\u2019infravaloraven,...","author_name":"","author_url":"","thumbnail_url":"","thumbnail_width":"150","thumbnail_height":"150","width":"100","height":"100"}